via Instagram
Soms is het erg grappig om je eigen blogs terug te lezen.
Dan zie je vage teksten of hele bijzondere gedachten voorbij gaan
momenten die je eerder hebt beleefd kan je nogmaals een beetje herleven.
Want tekst kan veel doen met je gedachten en je gevoel.
Herinner je iets dan kom je op een punt van een bepaald bewustzijn.
Soms is het een lesje, de andere keer was het gewoon een hele mooie dag.
Elk moment wat je kan ervaren en waar je dankbaar voor kan zijn is de moeite waard.
Toch zijn er momenten die belangrijker zijn dan andere momenten.
Wanneer heb jij bijvoorbeeld leren lezen, schrijven, fietsen of zingen?
Heb je ooit al eens gedanst? Waar heb je een herinnering aan die voor jou goud waard is.
Iets wat echt van hele grote waarde is?
Zelf kan ik mij goed herinneren dat ik als kind met mijn moeder en mijn zus op vakanties ging en sommige vakanties waren nog mooier dan degene die ik al eerder had beleeft.
Ski vakanties waren echt de toppers. Heerlijk bewegen en de hele dag actief in de prachtige bergen.
Sneeuw, Zon, en heel veel mensen die gezellig genieten van het sporten.
Maar dit soort vakanties heb ik helaas niet vaak kunnen doen, want vakanties zijn niet gratis.
Het ontwikkelen van mogelijkheden om te kunnen reizen is een gave.
Sommige mensen hebben daar een talent voor, andere mensen hebben gewoon genoeg geld en kunnen alles doen wat ze willen, maar mensen met weinig budget kunnen soms toch hele wereldreizen maken. Dit vind ik echt bewonderingswaardig.
Zelf heb ik namelijk toch veel behoefte aan zekerheid en misschien toch nog een beetje angst om in het onzekere mijzelf te verliezen, fouten te maken, problemen tegen te komen of dingen mee te maken die ik echt niet mee zou willen maken.
Maar als ik er over nadenk dan krijg ik toch het gevoel dat ik mijzelf over mijn angsten en twijfels heen moet gaan zetten. Want ik wil zo graag naar India, Indonesië, China en Japan, .. eigenlijk wil ik heel Azië wel een keer zien... en dan bedoel ik niet op foto's via de social media van andere mensen.
Zelf reizen, het zelf beleven en de dingen ervaren is toch het mooiste wat er is.
Als ik dan denk aan een reisorganisatie of bedrijf of stichting die baat zou kunnen hebben bij het feit dat ik reis en onderzoeken zou doen naar de zichtbaarheid van bijvoorbeeld het veganisme. de openheid van een cultuur en de verschillende vormen van denken en leven, maar ook wat taal met de mens kan doen en welke woorden je kan leren als je op reis bent, verhalen van andere mensen in beeld en geluid registreren en tegelijkertijd genieten van de momenten vol levenslessen.
Want men zegt wel eens, je bent pas echt op reis als je niet weet waar je de volgende dag slaapt.
Toch zie ik mijzelf nog niet met een rugzakje en een slaapzakje rondreizen en bedelen om een maaltijd, zoekend naar veganistische voeding op plaatsen waar mensen nog steeds een moord plegen om een stukje vlees van een dierlijk lichaam te kunnen eten.
Want zelfs in Europa, hier in Nederland doen mensen er veel moeite voor en vinden ze het normaal om een dier te laten leiden en te laten sterven voor hun maaltijd.
Zelfs terwijl er voldoende veganistische (plantaardige) opties zijn, dingen die het zelfde kunnen smaken en soms ook nog eens veel gezonder zijn dan de voedingsmiddelen met dierlijke producten erin. Waarom kiezen mensen dan toch voor het leed?
De mens is vaak egoïstisch, een kudde dier wat doet wat de anderen ook doen, een onbewust lichaam wat reageert op lusten en lasten, spanningen en stress verwerkt door schadelijke stoffen en a-sociale gedachten en gedrag toe te staan.
We rijden in auto's die de wereld kapot maken van vervuiling en uitstoten CO2 door onze herhaaldelijke dagelijkse patronen van verplaatsen, voeding en vermaak.
Plastic is de standaard sinds de jaren 1900 maar in deze eeuw en dit millennium is het toch niet meer van deze tijd dat we overal maar plastic verpakkingen omheen doen en dat we niet op een duurzame manier denken en doen.
Het is tijd dat we elkaar bewust maken en activeren. Dat we kansen zien in een gewenste verandering en dus mogelijkheden gaan ontwikkelen voor elkaar.
Hopelijk kunnen we elkaar nog op tijd inspireren, motiveren en activeren om het juiste te doen.
Want wachten is geen optie. Het is tijd voor verandering.
Probeer ook je leven volledig te richten op de mogelijkheden en zie jouw kansen.
#GODOGOOD Stijn Gabeler +31622869860
GODOGOOD INTERNATIONAL / godogood.com
plantbase.me ~ veg.uno - CanYouTell.Me : Are you vegan? or Why aren't you vegan?
stijn.online / 3N17NO.online / 3N17N0 / Meld.Online
Soms is het erg grappig om je eigen blogs terug te lezen.
Dan zie je vage teksten of hele bijzondere gedachten voorbij gaan
momenten die je eerder hebt beleefd kan je nogmaals een beetje herleven.
Want tekst kan veel doen met je gedachten en je gevoel.
Herinner je iets dan kom je op een punt van een bepaald bewustzijn.
Soms is het een lesje, de andere keer was het gewoon een hele mooie dag.
Elk moment wat je kan ervaren en waar je dankbaar voor kan zijn is de moeite waard.
Toch zijn er momenten die belangrijker zijn dan andere momenten.
Wanneer heb jij bijvoorbeeld leren lezen, schrijven, fietsen of zingen?
Heb je ooit al eens gedanst? Waar heb je een herinnering aan die voor jou goud waard is.
Iets wat echt van hele grote waarde is?
Zelf kan ik mij goed herinneren dat ik als kind met mijn moeder en mijn zus op vakanties ging en sommige vakanties waren nog mooier dan degene die ik al eerder had beleeft.
Ski vakanties waren echt de toppers. Heerlijk bewegen en de hele dag actief in de prachtige bergen.
Sneeuw, Zon, en heel veel mensen die gezellig genieten van het sporten.
Maar dit soort vakanties heb ik helaas niet vaak kunnen doen, want vakanties zijn niet gratis.
Het ontwikkelen van mogelijkheden om te kunnen reizen is een gave.
Sommige mensen hebben daar een talent voor, andere mensen hebben gewoon genoeg geld en kunnen alles doen wat ze willen, maar mensen met weinig budget kunnen soms toch hele wereldreizen maken. Dit vind ik echt bewonderingswaardig.
Zelf heb ik namelijk toch veel behoefte aan zekerheid en misschien toch nog een beetje angst om in het onzekere mijzelf te verliezen, fouten te maken, problemen tegen te komen of dingen mee te maken die ik echt niet mee zou willen maken.
Maar als ik er over nadenk dan krijg ik toch het gevoel dat ik mijzelf over mijn angsten en twijfels heen moet gaan zetten. Want ik wil zo graag naar India, Indonesië, China en Japan, .. eigenlijk wil ik heel Azië wel een keer zien... en dan bedoel ik niet op foto's via de social media van andere mensen.
Zelf reizen, het zelf beleven en de dingen ervaren is toch het mooiste wat er is.
Als ik dan denk aan een reisorganisatie of bedrijf of stichting die baat zou kunnen hebben bij het feit dat ik reis en onderzoeken zou doen naar de zichtbaarheid van bijvoorbeeld het veganisme. de openheid van een cultuur en de verschillende vormen van denken en leven, maar ook wat taal met de mens kan doen en welke woorden je kan leren als je op reis bent, verhalen van andere mensen in beeld en geluid registreren en tegelijkertijd genieten van de momenten vol levenslessen.
Want men zegt wel eens, je bent pas echt op reis als je niet weet waar je de volgende dag slaapt.
Toch zie ik mijzelf nog niet met een rugzakje en een slaapzakje rondreizen en bedelen om een maaltijd, zoekend naar veganistische voeding op plaatsen waar mensen nog steeds een moord plegen om een stukje vlees van een dierlijk lichaam te kunnen eten.
Want zelfs in Europa, hier in Nederland doen mensen er veel moeite voor en vinden ze het normaal om een dier te laten leiden en te laten sterven voor hun maaltijd.
Zelfs terwijl er voldoende veganistische (plantaardige) opties zijn, dingen die het zelfde kunnen smaken en soms ook nog eens veel gezonder zijn dan de voedingsmiddelen met dierlijke producten erin. Waarom kiezen mensen dan toch voor het leed?
De mens is vaak egoïstisch, een kudde dier wat doet wat de anderen ook doen, een onbewust lichaam wat reageert op lusten en lasten, spanningen en stress verwerkt door schadelijke stoffen en a-sociale gedachten en gedrag toe te staan.
We rijden in auto's die de wereld kapot maken van vervuiling en uitstoten CO2 door onze herhaaldelijke dagelijkse patronen van verplaatsen, voeding en vermaak.
Plastic is de standaard sinds de jaren 1900 maar in deze eeuw en dit millennium is het toch niet meer van deze tijd dat we overal maar plastic verpakkingen omheen doen en dat we niet op een duurzame manier denken en doen.
Het is tijd dat we elkaar bewust maken en activeren. Dat we kansen zien in een gewenste verandering en dus mogelijkheden gaan ontwikkelen voor elkaar.
Hopelijk kunnen we elkaar nog op tijd inspireren, motiveren en activeren om het juiste te doen.
Want wachten is geen optie. Het is tijd voor verandering.
Probeer ook je leven volledig te richten op de mogelijkheden en zie jouw kansen.
#GODOGOOD Stijn Gabeler +31622869860
GODOGOOD INTERNATIONAL / godogood.com
plantbase.me ~ veg.uno - CanYouTell.Me : Are you vegan? or Why aren't you vegan?
stijn.online / 3N17NO.online / 3N17N0 / Meld.Online
